بیماری های مشابه

پاراتیتیس به التهاب غده‌های بزاقی پاروتید (sialadenitis) در یک یا هر دو غده پاروتید گفته می‌شود که معمولاً به صورت حاد بروز می‌کند، اما می‌تواند به شکل مزمن نیز دیده شود. ویژگی‌های بارز این بیماری شامل تورم در ناحیه زاویه فک پایین همراه با قرمزی و حساسیت به لمس است. سایر علائم و نشانه‌ها شامل ترشح بیش از حد بزاق، درد در ناحیه فک یا گردن، تب، خستگی و بزرگ‌شدن غدد لنفاوی (lymphadenopathy) می‌باشد.

ویروس اوریون، که به طور جهانی بومی است، عضوی از جنس روبولاویروس (Rubulavirus) در خانواده پارامیکسوویریده (Paramyxoviridae) است. این ویروس از طریق تماس مستقیم با ترشحات تنفسی و بزاق انتقال می‌یابد. همچنین می‌تواند از طریق فومیت‌ها (fomites) منتقل شود. دوره نهفتگی (incubation period) معمولاً ۱ تا ۲ هفته است. حدود ۳۵٪ از موارد، بدون علائم بالینی (subclinical) هستند. یک دوره پیش‌درآمد غیراختصاصی شامل تب، سردرد، کسالت و درد عضلانی (myalgia) به‌ویژه در ناحیه گردن ممکن است مشاهده شود. علامت مشخصه اوریون (mumps)، شروع التهاب غده پاروتید (parotitis) است که می‌تواند یک‌طرفه یا دوطرفه باشد و غدد در طی ۴۸ تا ۷۲ ساعت به حداکثر اندازه خود می‌رسند. تورم معمولاً بیشتر از یک هفته ادامه ندارد. این ناحیه حساس و دردناک است و درد می‌تواند با خوردن یا نوشیدن مواد ترش مانند لیمو افزایش یابد.

پاروتیت حاد چرکی باکتریایی که به آن پاروتیت حاد، سیالادنیت (sialadenitis) یا سیالوادنیت (sialoadenitis) نیز گفته می‌شود، یک فرایند التهابی و عفونی در غده پاروتید است. غده پاروتید، مهم‌ترین غده بزاقی در انسان‌هاست و شایع‌ترین غده بزاقی است که تحت تأثیر این فرآیند التهابی قرار می‌گیرد.

این خلاصه به پاروتیت مکرر در کودکان می‌پردازد. پاروتیت در بزرگسالان به‌صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفته است.

سندرم کراتوکنژنکتیویت سیکا، که به‌طور رایج به‌عنوان سندرم خشکی چشم (DES) شناخته می‌شود، یک بیماری چندعاملی است که بر اشک‌ها و سطح چشم تأثیر می‌گذارد و منجر به علائمی از جمله ناراحتی، تاری دید و مشکلات فیلم اشکی می‌شود. شایع‌ترین علائم شامل قرمزی چشم، تحریک و ترشح همراه با تاری دید متناوب است.

ویتامین A یک ویتامین محلول در چربی است که نقش مهمی در بینایی، ایمنی بدن (immunity)، تکثیر اپیتلیال (epithelial proliferation) و کراتینه شدن (keratinization) ایفا می‌کند. کمبود ویتامین A بیشتر در کشورهای در حال توسعه شایع است، جایی که گرسنگی و سوءتغذیه گسترده وجود دارد.

خشکی پوست که معمولاً به عنوان پوست خشک شناخته می شود، وضعیتی است که پوست خشن، پوسته پوسته شده و گاهی اوقات ترک می خورد. خشکی پوست در اثر عوامل محیطی مانند هوای سرد و حمام کردن مکرر و همچنین شرایط پزشکی مانند درماتیت آتوپیک (اگزما)، کم کاری تیروئید و سوء تغذیه ایجاد می شود. پوست خشک به دلیل کاهش چربی طبیعی در لایه بیرونی پوست ایجاد می شود که باعث از دست دادن آب پوست می شود. راه های مراقبت خشکی پوست، راه های درمان خشکی پوست، راه های تشخیص خشکی پوست

اگزما (درماتیت آتوپیک) یک بیماری شایع و مزمن پوستی است که با خشکی پوست همراه است . این بیماری با خارش یا سوزش شروع می شود، با خاراندن تشدید یافته و موجب ظاهر شدن راش های پوسته پوسته شده  قرمز رنگی بر روی پوست می شود. اگزما یک بیماری وراثتی است و غالبا با بیماری های حساسیتی همچون آسم، کهیر، حساسیت غذایی، حساسیت پوستی و تب یونجه (رینیت آلرژیک) عود می کند. شدت اگزما معمولاً در پاسخ به عوامل محیطی مختلف افزایش یا کاهش می یابد. عفونت های پوستی، گرمای بیش از حد، زمستان (یا آب و هوای سرد و خشک)، عطرها، مواد شوینده/صابون، لباس های زبر و ساینده (مانند پشم های خارش آور)، مواد شیمیایی، دود و استرس ممکن است باعث تشدید یا بدتر شدن اگزما شوند. خاراندن ممکن است موجب آسیب دیدن( مانند جوش زدن یا آکنه) پوست شده و در نتیجه احتمال ابتلا به عفونت را افزایش دهد. در حالی که این محرک های محیطی ممکن است اگزما را بدتر کنند، اما دلیل ابتلا به این بیماری پوستی نیستند. راه های مراقبت درماتیت آتوپیک (اگزما)، راه های درمان درماتیت آتوپیک (اگزما)، راه های درمان درماتیت آتوپیک (اگزما)

این خلاصه به بیماران کودکان می‌پردازد. درماتیت تماسی آلرژیک در بزرگسالان به صورت جداگانه مورد بررسی قرار می‌گیرد.

درماتیت تماسی تحریکی یک واکنش است که به‌دلیل آسیب فیزیکی یا شیمیایی مستقیم به اپیدرم (epidermis) ایجاد می‌شود. آسیب ناشی از یک ماده تحریک‌کننده منجر به التهاب می‌شود که به‌صورت اریتما (erythema)، ادم (edema) و پوسته‌پوسته شدن در پوست نمایان می‌گردد. اپیدرم نازک نوزادان و کودکان خردسال می‌تواند در برابر این مواجهه‌ها آسیب‌پذیر باشد.

تشخیص آن با هوش مصنوعی ویزیسان بسیار آسان است، تا با دقت و سرعت بیشتری تصمیم گیری و اقدام کنید. ایکتیوز ولگاریس یک بیماری پوستی است که منجر به خشکی و پوسته پوسته شدن پوست به خصوص در بازوها و پاها می شود. نام آن از کلمه یونانی به معنای ماهی گرفته شده است و به ظاهر ماهی مانند و پوسته پوسته پوست اشاره دارد. ایکتیوز ولگاریس می تواند در خانواده ها ایجاد شود (ایکتیوز ولگاریس ارثی)، یا ممکن است در مراحل بعدی زندگی ایجاد شود (ایکتیوز ولگاریس اکتسابی). نوع ارثی که ایکتیوز ولگاریس مادرزادی نیز نامیده می شود، اولین بار در اوایل دوران کودکی ظاهر می شود و بیش از ۹۵ درصد موارد ایکتیوز ولگاریس را تشکیل می دهد. ایکتیوز ولگاریس ارثی بعد از بلوغ بهبود می یابد. نوع اکتسابی معمولاً در بزرگسالی ایجاد می شود و در نتیجه یک بیماری داخلی یا استفاده از برخی داروها ایجاد می شود. درمان ایکتیوز ولگاریس (فلس های ماهی)، راه های مراقبت ایکتیوز ولگاریس (فلس های ماهی)

واسکولیت لکوسیتوکلاستیک (Leukocytoclastic vasculitis یا LCV) نوعی واسکولیت رگ‌های کوچک است که عمدتاً وریدهای پس‌مویرگی در درم را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

واسکولیت IgA (Immunoglobulin A vasculitis) که قبلاً به نام پورپورای هنوخ-شونلاین شناخته می‌شد، نوعی واسکولیت تخریبی عروق کوچک با اتیولوژی نامعلوم است که عمدتاً در کودکان رخ می‌دهد اما می‌تواند در بزرگسالان نیز مشاهده شود. این بیماری با تشکیل کمپلکس ایمنی IgA و رسوب C3 و فیبرین در عروق کوچک، به ویژه مویرگ‌ها، ونول‌های پس از مویرگی و گاهی شریانچه‌ها در اعضای آسیب‌دیده مشخص می‌شود. بروز سالانه این بیماری در کودکان ۳ تا ۲۶ در هر ۱۰۰٬۰۰۰ نفر است، در حالی که در بزرگسالان این میزان به‌طور قابل توجهی کمتر و حدود ۰٫۱ تا ۱٫۸ در هر ۱۰۰٬۰۰۰ نفر است. این بیماری بیشتر در مردان، افراد سفیدپوست و کسانی که از تبار آسیایی هستند مشاهده می‌شود.

این خلاصه به بررسی لوپوس اریتماتوز سیستمیک در کودکان می‌پردازد. لوپوس نوزادی به صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفته است.

آرتریت روماتوئید (Rheumatoid arthritis یا RA) یک بیماری سیستمیک است که در حدود ۱٪ از جمعیت بالغ را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری می‌تواند در بزرگسالان در هر سنی رخ دهد، اما اوج شروع آن در سنین ۵۰ تا ۷۵ سالگی است و در زنان سه برابر شایع‌تر از مردان است. RA می‌تواند در کودکان نیز رخ دهد (همچنین به آرتریت ایدیوپاتیک جوانان (juvenile idiopathic arthritis) مراجعه کنید). علت RA ناشناخته است، اما ژن‌های متعدد و عوامل محیطی در خطر ژنتیکی آن نقش دارند. سیگار کشیدن یک عامل خطر مهم است.

اسکلرودرمی در بزرگسالان به‌طور جداگانه مورد بررسی قرار می‌گیرد.

کریوگلوبولینمی‌ها به دلیل وجود ایمونوگلوبولین‌های در حال گردش هستند که در دماهای پایین‌تر از ۳۷ درجه سانتی‌گراد (۹۸.۶ درجه فارنهایت) به‌طور برگشت‌پذیر از پلاسما یا سرم رسوب می‌کنند. کریوگلوبولینمی با اختلالات سیستمیک متعددی مرتبط است.

هپاتیت C یک عفونت کبدی است که توسط ویروس هپاتیت C (HCV)، یک ویروس RNA مرتبط با فلاوی‌ویروس‌ها، ایجاد می‌شود. هفت ژنوتیپ از این ویروس شناسایی شده‌اند که در درمان اهمیت دارند. HCV می‌تواند باعث هپاتیت حاد یا مزمن شود و به ندرت هپاتیت برق‌آسا (fulminant hepatitis) را ایجاد کند. این ویروس از طریق تماس پوست‌خراش (percutaneous) یا مخاطی با مایعات بدنی عفونی منتقل می‌شود. استفاده از مواد مخدر تزریقی اصلی‌ترین روش انتقال در کشورهای توسعه‌یافته است. آسیب‌های ناشی از سوزن، خالکوبی، سوراخ کردن بدن و ختنه آیینی از عوامل خطر کمتر محسوب می‌شوند. انتقال جنسی و انتقال از مادر به فرزند گزارش شده‌اند، اما به نظر می‌رسد که کمتر از انتقال از راه خون (parenteral transmission) شایع باشند. انتقال از طریق انتقال خون زمانی علت اصلی انتقال HCV بود، اما از زمانی که غربالگری خون برای HCV در سال ۱۹۹۲ در دسترس قرار گرفت، این روش انتقال بسیار نادر شده است.